Post by Jerzy on Mar 31, 2010 15:12:18 GMT -5
Subkultury
W tym numerze puszka Pandory została otwarta i nie widać, by ktoś miał pomysł, jak zapanować nad tym co z niej wypełzło.
Subkultura jest to pojęcie odnoszone najczęściej do zjawisk składających się na kulturę młodzieżową. Jej członkowie nie przestrzegają ogólnie przyjętych norm a raczej są im na przekór. To oni ustalają własne prawa, styl bycia czy zasady obowiązujące w swojej grupie społecznej. Jej specyficznymi cechami są spontaniczność, opozycyjność w stosunku do kultury dorosłych, zanegowanie kultury dominującej w społeczeństwie, stworzenie własnych wzorów zachowań, podkreślenie odrębności poprzez specyficzny język tzw. żargon i charakterystyczny wygląd. Osoby należące do tych podkultur to ludzie młodzi, uczniowie szkół średnich, studenci. Najwięcej z nich można spotkać w dużych miastach takich jak Kraków, Warszawa, Wrocław, Łódź. W mniejszych miastach bardzo często są wyśmiewani, wytykani palcami, odrzucani przez otoczenie. Subkultury mogą być szczelnie zamknięte i trudno dostępne dla ludzi z zewnątrz. Aby zdobyć przynależność często trzeba się czymś wykazać.
Kultura młodzieżowa ukształtowała się po II wojnie światowej z takimi jej przejawami jak muzyka rockowa, moda czy nowy typ niepokornego idola. Dużym wyznacznikiem dla wielu młodych ludzi był festiwal muzyczny Woodstock, który odbył się w sierpniu 1969 roku na farmie w Bethel koło Nowego Jorku. Wzięły w nim udział najwybitniejsze osobowości artystyczne i najlepsze zespoły rockowe tamtego okresu m.in. Janis Joplin, Jimi Hendrix, Carlos Santana. Festiwal ten stał się wydarzeniem przełomowym nie tylko dla muzyki rockowej, ale i dla obyczajowości i kultury. Symbolizował epokę hippisów - jednej z pierwszych subkultur - dla której najważniejszą wartość stanowiła wolność o cechach anarchistycznych czyli brak ograniczeń narzucanych przez państwo. Wyróżniały ich luźne kolorowe stroje i długie włosy. Jedną z charakterystycznych ozdób stanowiły kwiaty, wręczane ludziom jako symbol życzliwości stąd określenia ruchu jako dzieci kwiatów czy władza kwiatów. Niestety istotną składową stylu życia hippisów było używanie narkotyków.
Do najbardziej znanych i najpopularniejszych subkultur zalicza się skejtów - dzieli się ich zwykle na graficiarzy i jeżdżących na deskorolce lub na rolkach, łatwo ich poznać bo noszą luźne spodnie z krokiem w kolanach i słuchają przeważnie hip-hopu; metalowców – łączy ich zamiłowanie do muzyki heavy metalowej i hard rockowej, noszą długie włosy i ubierają się w czarne skórzane kurtki, koszulki ze swoimi ulubionymi wykonawcami oraz w ciemne spodnie; punki – podstawowe atrybuty uwidaczniają się w stroju: stara skórzana kurtka, potargane spodnie lub w kolorowe łaty, całość uzupełnia wygolona po bokach głowa a na środku włosy ułożone w czub a’la Irokez; skinheadzi – częścią ich ideologii jest agresja, są wrogo nastawieni do innych subkultur, popierają rasizm, preferują kult siły, utożsamiają się z neofaszystami.
Myślę, że subkultury młodzieżowe są odskocznią od normalnego szarego życia, pozwalają zaspokoić niektóre potrzeby młodych ludzi, odnaleźć własne ja i tak naprawdę poznać samego siebie.
KN
Konrad Nowak I B
W tym numerze puszka Pandory została otwarta i nie widać, by ktoś miał pomysł, jak zapanować nad tym co z niej wypełzło.
Subkultura jest to pojęcie odnoszone najczęściej do zjawisk składających się na kulturę młodzieżową. Jej członkowie nie przestrzegają ogólnie przyjętych norm a raczej są im na przekór. To oni ustalają własne prawa, styl bycia czy zasady obowiązujące w swojej grupie społecznej. Jej specyficznymi cechami są spontaniczność, opozycyjność w stosunku do kultury dorosłych, zanegowanie kultury dominującej w społeczeństwie, stworzenie własnych wzorów zachowań, podkreślenie odrębności poprzez specyficzny język tzw. żargon i charakterystyczny wygląd. Osoby należące do tych podkultur to ludzie młodzi, uczniowie szkół średnich, studenci. Najwięcej z nich można spotkać w dużych miastach takich jak Kraków, Warszawa, Wrocław, Łódź. W mniejszych miastach bardzo często są wyśmiewani, wytykani palcami, odrzucani przez otoczenie. Subkultury mogą być szczelnie zamknięte i trudno dostępne dla ludzi z zewnątrz. Aby zdobyć przynależność często trzeba się czymś wykazać.
Kultura młodzieżowa ukształtowała się po II wojnie światowej z takimi jej przejawami jak muzyka rockowa, moda czy nowy typ niepokornego idola. Dużym wyznacznikiem dla wielu młodych ludzi był festiwal muzyczny Woodstock, który odbył się w sierpniu 1969 roku na farmie w Bethel koło Nowego Jorku. Wzięły w nim udział najwybitniejsze osobowości artystyczne i najlepsze zespoły rockowe tamtego okresu m.in. Janis Joplin, Jimi Hendrix, Carlos Santana. Festiwal ten stał się wydarzeniem przełomowym nie tylko dla muzyki rockowej, ale i dla obyczajowości i kultury. Symbolizował epokę hippisów - jednej z pierwszych subkultur - dla której najważniejszą wartość stanowiła wolność o cechach anarchistycznych czyli brak ograniczeń narzucanych przez państwo. Wyróżniały ich luźne kolorowe stroje i długie włosy. Jedną z charakterystycznych ozdób stanowiły kwiaty, wręczane ludziom jako symbol życzliwości stąd określenia ruchu jako dzieci kwiatów czy władza kwiatów. Niestety istotną składową stylu życia hippisów było używanie narkotyków.
Do najbardziej znanych i najpopularniejszych subkultur zalicza się skejtów - dzieli się ich zwykle na graficiarzy i jeżdżących na deskorolce lub na rolkach, łatwo ich poznać bo noszą luźne spodnie z krokiem w kolanach i słuchają przeważnie hip-hopu; metalowców – łączy ich zamiłowanie do muzyki heavy metalowej i hard rockowej, noszą długie włosy i ubierają się w czarne skórzane kurtki, koszulki ze swoimi ulubionymi wykonawcami oraz w ciemne spodnie; punki – podstawowe atrybuty uwidaczniają się w stroju: stara skórzana kurtka, potargane spodnie lub w kolorowe łaty, całość uzupełnia wygolona po bokach głowa a na środku włosy ułożone w czub a’la Irokez; skinheadzi – częścią ich ideologii jest agresja, są wrogo nastawieni do innych subkultur, popierają rasizm, preferują kult siły, utożsamiają się z neofaszystami.
Myślę, że subkultury młodzieżowe są odskocznią od normalnego szarego życia, pozwalają zaspokoić niektóre potrzeby młodych ludzi, odnaleźć własne ja i tak naprawdę poznać samego siebie.
KN
Konrad Nowak I B